Η Λογιστική, είναι μια αρχαιότατη επιστημονική μέθοδος και πρακτική, με σκοπό να καταγράφει τις οικονομικές συναλλαγές, με σκοπό να μπορεί κάποιος να τις διαβάζει, να τις αναλύει και να τις ελέγχει. Δεδομένου ότι από νωρίς στις ανθρώπινες κοινωνίες, αναπτύχθηκε το εμπόριο και οι οικονομικές δραστηριότητες, γι’ αυτό και από τα βάθη της ιστορίας, αναπτύχθηκε και η Λογιστική.

Μάλιστα εν πολλοίς, ο γραπτός λόγος, επινοήθηκε για να καλύψει τις ανάγκες της Λογιστικής, των αναγκών καταγραφής των οικονομικής φύσεως συναλλαγών και δραστηριοτήτων, γι’ αυτό και εκ των πρώτων δειγμάτων γραπτών ευρημάτων από την αρχαιότητα, οι γραπτές πινακίδες, της Ελλάδος αλλά και άλλων περιοχών (π.χ. Μεσοποταμία) είναι λογιστικού περιεχομένου. Είναι λοιπόν η λογιστική που επινόησε τον γραπτό λόγο, ως πρακτικό σύστημα καταγραφής που εξυπηρετούσε υπαρκτές ανάγκες, και όχι οι ανάγκες ανάπτυξης τεχνών, όπως π.χ. ποίηση και λογοτεχνία – μην ξεχνάτε ότι ποίηση και λογοτεχνία, υπήρχαν πολλούς αιώνες πριν τον γραπτό λόγο, και εξυπηρετούνταν μια χαρά με τον προφορικό λόγο και μόνο.

Συνεπώς δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι η λογιστική, συνέβαλε και συμπορεύτηκε με την πρόοδο της ανθρωπότητας, από την αρχαιότητα έως και σήμερα, αφού κάθε τι που έχει να κάνει με οικονομική δραστηριότητα, επιβάλλεται να καταγράφεται για λόγους ελέγχου και διαφάνειας. Χωρίς την Λογιστική, η οικονομική ανάπτυξη της ανθρωπότητας και συνεπακόλουθα και η κοινωνική ευημερία αυτής, θα είχε τελματωθεί σε συνθήκες πραγματικά πρωτόγονες. Ο κόσμος χωρίς την Λογιστική, δεν θα είχε καταφέρει να αναπτυχθεί. Πολιτισμός και λογιστική συμπορεύονται, αφού χωρίς αυτήν, η ανθρώπινη κοινωνία δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί. Συνεπώς και οι Λογιστές, μπορούν να είναι υπερήφανοι ότι ασκούν ένα επάγγελμα, το οποίο βοήθησε και ώθησε την πρόοδο της ανθρωπότητας, και ένα επάγγελμα που είναι το παλαιότερο αλλά συνάμα και πρώτο τεχνικοεπιστημονικό στον κόσμο, που τελούνταν δηλαδή με συγκεκριμένους κανόνες, προκειμένου να πετύχει τους στόχους του.